KTO UKRADŁ POLSKIM DEEJAYOM EMERYTURY ?!










KTO UKRADŁ POLSKIM 
DEEJAYOM EMERYTURY ?!



Wczasach PRL Franciszek Walicki do spółki z agentem SB Romanem Waschko założyli ‘krajową radę prezenterów dyskotek’ (KRPD). Jej pierwszym szefem został Marek Gaszyński, potem Zbigniew Niemczycki, a potem Adam Halber.

Ówcześni członkowie KRPD otrzymali legitymacje związku zawodowego pracowników kultury i płacili składki na przyszłe emerytury.

Dzisiaj jednak składki gdzieś zaginęły i deejaye z lat ’70 nie mają emerytur. Komu to zawdzięczamy – czy zawdzięczamy to wymienionym powyżej z nazwisk „ojcom założycielom i kierownikom” z KRPD.

Pytam, kto ukradł deejayom emerytury ??!

Oto zdobyta przeze mnie z trudem dokumentacja do sprawy:

Zapytanie nr 1114
w sprawie
zaliczenia lat pracy licencjonowanych prezenterów dyskotek do stażu pracy

Zgłaszający
Anna Bańkowska
Adresat
Data wpływu
03-03-2008
Data ogłoszenia
27-03-2008 - posiedzenie nr 11




Odpowiedź
Odpowiadający
Data wpływu
10-04-2008
Data ogłoszenia
24-04-2008 - posiedzenie nr 14



Zapytanie nr 1114

do ministra kultury i dziedzictwa narodowego
w sprawie zaliczenia lat pracy licencjonowanych prezenterów dyskotek do stażu pracy
  
 Szanowny Panie Ministrze! W 1973 r. rozpoczęła działalność komisja kwalifikacyjna dla prezenterów dyskotek. Powołana została przez ministra kultury i sztuki. 
   
Osoby, które zdały egzamin, mogły z tytułu pracy w charakterze prezenterów dyskotek pobierać wynagrodzenie w oparciu o zarządzenie nr 38 ministra kultury i sztuki według stawek dotyczących zawodów artystycznych. 
  
 Powołana została też Krajowa Rada Prezenterów Dyskotek. Prezenterzy zyskali uprawnienia podobne do uprawnień twórców i artystów. Mieli prawo do bezpłatnej opieki medycznej, itp. Dotyczyło to około 200 osób. 
  
 Zatrudnieni byli w oparciu o umowy-zlecenia i za tę prace nie były odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne. Dzisiaj osoby te, przechodząc na emeryturę, nie mogą zaliczyć tych lat pracy do stażu pracy, co ewidentnie obniża wymiar świadczenia. 
  
 W związku z tym zwracam się do Pana Ministra z następującymi pytaniami: 
  
 1. Czy istnieją resortowe przepisy, które rozwiązują ten problem zgodnie z oczekiwaniami licencjonowanych prezenterów dyskotek? 
   
2. Jeżeli nie, to czy Pan Minister widzi możliwość zrefundowania składek ubezpieczeniowych przez resort kultury bądź inne prawne uregulowanie tej kwestii z korzyścią dla zainteresowanych, którzy przed laty pracowali według formuły akceptowanej przez Ministerstwo Kultury i Sztuki? 
   
Z poważaniem 
   Poseł Anna Bańkowska 
   Bydgoszcz, dnia 26 lutego 2008 r.






Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego - z upoważnienia ministra - na zapytanie nr 1114 w sprawie zaliczenia lat pracy licencjonowanych prezenterów dyskotek do stażu pracy
   
Szanowny Panie Marszałku! 
W odpowiedzi na zapytanie pani poseł Anny Bańkowskiej z dnia 12 marca 2008 r. w sprawie zaliczenia lat pracy licencjonowanych prezenterów dyskotek do stażu pracy (SPS-024-1114/08) uprzejmie przekazuję poniższe informacje. 
   
W obecnie obowiązującym systemie prawnym nie istnieją przepisy, które określają właściwości, zasady i tryb udzielania zezwoleń/licencji na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową, a zatem również na wykonywanie zawodu prezentera dyskotek, a także wypływające z tego dodatkowe uprawnienia. Kwestie ww. były uregulowane w ustawie z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową (Dz. U. Nr 12, poz. 64 oraz z 1991 r. Nr 114, poz. 493) oraz w aktach wykonawczych. 
   
Z dniem 27 grudnia 1991 r. powyższe przepisy zostały uchylone ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123, z późn. zm.). Wobec powyższego minister kultury i dziedzictwa narodowego nie wydaje już takich zezwoleń, a wydane w poprzednim stanie prawnym utraciły moc. 
   
Pragnę jednak zauważyć, że twórcy i artyści, podobnie jak pracownicy, zleceniobiorcy czy przedsiębiorcy, są objęci powszechnym systemem ubezpieczeń społecznych. Ubezpieczenia społeczne osób wykonujących działalność twórczą bądź artystyczną odznaczają się jednak pewną specyfiką w stosunku do ubezpieczeń społecznych przedstawicieli innych grup zawodowych. 
   
Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.), regulująca zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym przez artystów i twórców, na swoje potrzeby definiuje pojęcia twórcy i artysty. Za twórcę na gruncie powyższej ustawy uważa się osobę, która tworzy dzieła w zakresie architektury, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii, lutnictwa artystycznego oraz sztuki ludowej, będące przedmiotem prawa autorskiego. Pojęcie artysty ustawa ta odnosi zaś do osób wykonujących zarobkowo działalność artystyczną w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej, dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii, a także w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów i kaskaderów. 
   
Nie wystarczy jednak wykonywanie wyżej zdefiniowanej działalności twórczej lub artystycznej, żeby z jej tytułu być objętym obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Uznanie działalności za twórczą lub artystyczną oraz stwierdzenie daty jej rozpoczęcia następuje bowiem w formie decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, zwanej dalej komisją, działającej przy ministrze kultury i dziedzictwa narodowego, a powoływanej w porozumieniu z ministrem właściwym ds. zabezpieczenia społecznego. 
   
Tym samym osoba, która wykonuje działalność o charakterze twórczym bądź artystycznym, ale nie dysponuje decyzją wyżej wspomnianej komisji, nie jest traktowana do celów ubezpieczeń społecznych jako twórca lub artysta. 
   
Komisja podejmuje decyzje w oparciu o następujące akty prawne: 
   
- ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.), 
   
- ustawę z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.), 
   
- rozporządzenie ministra kultury i sztuki z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie powołania Komisji do Spraw Zaopatrzenia Eme'rytalnego Twórców oraz szczegółowego określenia jej zadań, składu i trybu działania (Dz. U. Nr 27, poz. 250). 
   
Z przepisów ww. rozporządzenia wynika, że: 

   1) komisja podejmuje działanie na wniosek zainteresowanego uznaniem danej działalności (w tym przypadku jako prezentera dyskotek) za działalność twórczą lub artystyczną, 

   2) uznanie działalności za twórczą lub artystyczną następuje na podstawie dokumentów potwierdzających czas trwania i charakter działalności twórczej bądź artystycznej, 

   3) od decyzji komisji przysługuje odwołanie do ministra kultury i dziedzictwa narodowego w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia decyzji. 
   
Dlatego też przedstawiciele grupy zawodowej, jaką są prezenterzy dyskotek, którzy w oparciu o wcześniejsze przepisy uzyskali uprawnienia podobne do twórców i artystów, mogą złożyć indywidualne wnioski do komisji. Wówczas na podstawie złożonych dokumentów potwierdzających czas trwania i charakter działalności twórczej bądź artystycznej, wykonywanej na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy zlecenia, a także katalogów z wystaw, recenzji, przyznanych nagród i wyróżnień oraz dyplomu ukończenia szkoły artystycznej odpowiedniego typu lub szkoły wyższej na kierunku odpowiednim do wykonywanej działalności twórczej lub artystycznej albo wydanego przez właściwe stowarzyszenie zrzeszające twórców lub artystów zaświadczenia o nabyciu w drodze praktyki umiejętności zawodowych, członkowie komisji ustalą dla każdego wnioskodawcy z osobna uznanie ich działalności za twórczą lub artystyczną oraz wyznaczą datę jej ewentualnego rozpoczęcia. 
   
Mam nadzieję, że Pan Marszałek uzna powyższe wyjaśnienia za wystarczające. 
   Z wyrazami szacunku 
   Sekretarz stanu 
   Piotr Żuchowski 
   Warszawa, dnia 8 kwietnia 2008 r.

 


-
---- Original Message -----
Sent: Thursday, October 28, 2010 2:37 PM
Subject: dotyczy zawodu deejeya/prezentera dyskototekowego

Pan Yahu Pawul

Szanowny Panie,
W odpowiedzi na Pana e-mal z dnia 24.08.2010 r. oraz zawarte w nin pytania dotyczące zawodu "deejey’a/prezentera dyskotekowego" – z upoważnienia Pani Doroty Pasterczyk - Zastępcy Dyrektora Departamentu Rynku Pracy  w  Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej  uprzejmie wyjaśniam: 

1.        W klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy wprowadzonej rozporządzeniem  Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. (DZ. U. Nr 82, poz. 537 z dnia 17 maja 2010 r.)  interesujący Pana zawód  jest wpisany pod nazwą  „Prezenter muzyczny (discjockey)” z kodem 265604.  Rozporządzenie jest dostępne na stronie internetowej publicznych służb zatrudnienia  www.psz.praca,gov.pl w zakładce: Klasyfikacja zawodów  i specjalności.

2.        Odpowiedź na pytanie drugie pozostaje poza zakresem  kompetencji  Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. W sprawie archiwizacji dokumentów dotyczących weryfikacji kwalifikacji  zawodowych w  zawodzie  "deejey/prezenter dyskotekowy" – radzimy zwrócić się do Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z siedzibą przy ul. Krakowskie Przedmieście 15/17,  00-071 Warszawa - właściwego dla  tzw. zawodów  kulturalno-oświatowych.

3.        Odpowiadając na pytanie trzecie dotyczące  świadczeń emerytalnych dla  zawodu "deejey’a/prezentera dyskotekowego", w załączeniu przedkładam szczegółowe  wyjaśnienie tej kwestii udzielone przez Departament Ubezpieczeń Społecznych  MPiPS   pismo znak: DUS-5084-70-BS/10 z dnia 25 października 2010 r. (skan pisma poniżej).

Z poważaniem, Elżbieta Żywiec-Dąbrowska
Departament Rynku Pracy MPiPS
tel.(022) 461-61-17
fax.(022) 461-60-10



______________________











Brak komentarzy:

Prześlij komentarz